poniedziałek, 2 maja 2011
Komplety Bi¿uterii
Minerałem, który zachwycił ludy pierwotne, starożytnych Rzymian i mazowieckich Kurpiów (bursztyniarstwo ludowe rozwinęło się na Kurpiach w XIX wieku dzięki złożom bursztynu kopalnego) był właśnie wspomniany bursztyn, czyli skamieniała żywica drzew iglastych, licząca od 40 do 50 mln lat. Przyjmuje ona barwy od jasnożółtej do brunatnej, zdarzają się egzemplarze czerwonawe, białe i czarne. Otóż w czasach antycznych swoją sławę i znaczenie zawdzięczało żelazo nie tylko dzięki niezwykłej rzadkości ale również, a może przede wszystkim, dzięki - niezwykłej jak na owe czasy - twardości. Różne kamienie szlachetne składają się często z tego samego związku chemicznego, z domieszką różnych zanieczyszczeń. Chętnie używano motywu dwu złączonych dłoni symbolizującego nierozerwalną więś kochanków. W piętnastym i szesnastym wieku Włosi używali zaręczynowych pierścionków, które były przeważnie srebrne, obręcz była owalna albo kołowa. . Od XVIII wieku stanowi część saskich klejnotów koronnych i jest przechowywany w Grünes Gewölbe w Dreśnie. Pochodzi prawdopodobnie z Brazylii i został znaleziony na początku XVIII wieku. Prekursorami morskich wędrówek byli jednak Fenicjanie, którzy prawdopodobnie już 1000 lat wcześniej wyprawiali się na w okolice Jutlandii po jantar. - swarovskiego
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz